به در کتب طب سنتی ایران با نام «سفرجل» آورده شده و دارای 3 نوع میوه است که خواص کلی اقسام آن عبارت است از:

مقوی اما دیر هضم است. هم مصرف خوراکی و هم بوئیدن میوه آن، موجب ایجاد حس نشاط و تقویت قلب و مغز می‏گردد. بوئیدن به موجب رفع حالت تهوع و استفراغ می‏گردد و خوردن آن موجب تقویت معده و دهانه ورودی آن شده و از صعود بخارات معدی به سمت بالا و ایجاد بدبویی دهان جلوگیری می‏کند. به خام دیرهضم بوده و به کندی از معده عبور کرده و به شدت موجب یبوست مزاج می‏گردد (1, 2).

به شیرین

طبیعت آن در گرمی و سردی، نزدیک به اعتدال است و در ایجاد نشاط و تقویت قوای قلبی و مغزی قوی‏تر از دیگر انواع عمل می‏کند.

به ترش

دارای طبیعت سرد در درجه اول و خشک در درجه دوم است و در تقویت معده‏های گرم، قوی‏تر از نوع شیرین عمل می‏کند. عصاره آن در رفع تشنگی و استفراغ مکرر مفید است و ادرارآور خوبی نیز هست.

به میخوش

در گرمی و سردی، معتدل و در درجه دوم خشک است. خواص آن مشابه دو نوع دیگر است و زیاده‏روی در مصرف آن موجب بروز سکسکه می‏گردد (1, 2).

ترکیبات موجود در به

میوه به علاوه بر مزه مطبوع دارای ویتامین C، روی، پتاسیم، مس، آهن و فیبر رژیمی می‌باشد. علاوه بر این دارای آنتی اکسیدان های مفید برای سلامتی از قبیل پروسیانیدین ها، کاتچین، اپی‌کاتچین، لیمونن و برخی دیگر از آنتی اکسیدان‌ها می‌باشد (3, 4).

خواص به در علم نوین

کمک به کاهش وزن

ترکیبات آنتی اکسیدانی این میوه (پروسیانیدین ها، کاتچین، اپی‌کاتچین، لیمونن و برخی دیگر از آنتی اکسیدان‌ها) منجر به افزایش متابولیسم انرژی شده و فیبر موجود در آن عملکرد دستگاه گوارش را تقویت کرده و از طرق مختلفی در روند کاهش وزن موثر است (6).

آنتی اکسیدانها موجود در به از طریق  تاثیر بر آنزیم های گوارشی مانند آلفا گلوکوزیداز و لیپاز پانکراسی باعث کاهش هضم و جذب کربوهیدرات و چربی موجود در غذا بدون ایجاد عوارض می شوند. همچنین این مواد مفید برای سلامتی با فعال کردن آنزیم های موجود در متابولیسم چربی ها از جمله لیپاز حساس به هورمون منجر به افزایش سوخت وساز چربی در بدن می شوند.

میوه به در هر 100 گرم حاوی حدودا 2 گرم فیبر می باشد. یک عدد از این میوه حدود 10 درصد فیبر مورد نیاز بدن در طی روز را تامین می‌کند. فیبر غالب موجود در میوه به از نو ع فیبر های محلول در آب (پکتین) می باشد. در صورت مصرف میوه قبل از غذا ،فیبر محلول آب را جذب کرده و در معده احساس  پری را ایجاد می کند و این ویژگی موجب افزایش حس سیری در فرد می شود.

فیبرهای محلول در صورت اتصال با آب در معده، تخلیه محتویات معده به روده را نیز به تاخیر انداخته و از این طریق نیز موجب تداوم حس سیری  در فرد می شوند. علاوه بر این مصرف مواد غذایی فیبردار قبل از غذا و جویدن آنها یک نوع پیام غذا خوردن کاذب به مغز ارسال کرده و موجب تسریع در پیدایش حس سیری در فرد می شود. فیبر ها همچنین با اتصال به اسیدهای صفراوی موجب کاهش هضم و جذب چربی ها شده و همچنین مصرف کلسترول در بدن را برای ساخت اسیدهای صفراوی افزایش می دهند. تمامی این اثرات در راستای خواص کاهش وزنی میوه به عمل می کنند.

پیشگیری از سرطان

ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در به می‌تواند مواد مضر موجود در بدن به نام رادیکال‌های آزاد را  بی اثر کند. این ویژگی می تواند به تقسیم و تمایز سلول ها در جهت صحیح کمک کند و از سرطانی شدن آنها جلوگیری کند (5).

 

 

بهبود عملکرد دستگاه گوارش

فیبر رژیمی میوه علاوه بر بهبود عملکرد دستگاه گوارش برای بسیاری از بیماری های دستگاه گوارش از جمله بیماری‌های التهابی روده، انواع مختلفی از سرطان‌های گوارشی و دیورتیکولیت مفید است (4, 7).

سلامت پوست

آنتی اکسیدان‌های موجود در میوه به منجر به حذف بسیاری از عوامل مضر برای سلامت پوست شده و از این طریق در بهبود چین و چروک پوستی، حذف لکه های پوستی و در محافظت از پوست در برابر اشعه ماورابنفش نقش ایفا می‌کند (8).

تنظیم فشار خون

پتاسیم موجود در به با شل کردن عروق  و تنظیم انقباض عروقی به جریان بهتر خون در عروق کمک کرده و فشارخون را تنظیم می‌کند (9). علاوه بر این به از طریق بهبود سطوح چربی‌های خونی می‌تواند از بسیاری از بیماری‌های قلبی عروقی مانند سکته، نارسایی احتقانی قلب و بیماری های عروق قلبی جلوگیری کند (6).

تنظیم سیستم ایمنی

از دیر باز میوه به به شکل صورت موضعی برای درمان درماتیت آتوپیک که یک نوع آلرژی با تظاهرات پوستی است استفاده می‌شده است. علاوه بر این مقدار زیاد ویتامین C آن می‌تواند در تنظیم التهاب و عملکرد‌های سیستم ایمنی و تعداد گلبول‌های سفید موثر باشد (10, 11).

سلامت مو

محتوای مواد معدنی به برای خون سازی مفید است. تنظیم خون رسانی به فولیکول‌های مو از طریق تقویت خون سازی و تنظیم گردش خون به رشد بهتر فولیکول‌های مو کمک می‌کند (12).

مشاوره در واتساپ

دریافت رژیم ویژه

منابع علمی

1. خراساني محع. مخزن الادويه: انتشارات دانشگاه تهران; 1387.
2. عباس اعب. کامل الصناعه الطبیه: مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل; 1387.
3. Duron M, Decourtye L, Druart P. Quince (Cydonia oblonga Mill.). In: Bajaj YPS, editor. Trees II. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg; 1989. p. 42-58.
4. Fact O. 8 Surprising Benefits of Quince | Organic Facts India: Organic Fact; 2017 [cited 2017 26/8/2017]. Available from: www.organicfacts.net/health-benefits/fruit/quince.html.
5. Carvalho M, Silva BM, Silva R, Valentão P, Andrade PB, Bastos ML. First Report on Cydonia oblonga Miller Anticancer Potential: Differential Antiproliferative Effect against Human Kidney and Colon Cancer Cells. Journal of agricultural and food chemistry. 2010;58(6):3366-70.
6. Abliz A, Aji Q, Abdusalam E, Sun X, Abdurahman A, Zhou W, et al. Effect of Cydonia oblonga Mill. leaf extract on serum lipids and liver function in a rat model of hyperlipidaemia. Journal of ethnopharmacology. 2014;151(2):970-4.
7. Minaiyan M, Ghannadi A, Etemad M, Mahzouni P. A study of the effects of Cydonia oblonga Miller (Quince) on TNBS-induced ulcerative colitis in rats. Research in Pharmaceutical Sciences. 2012;7(2):103-10.
8. Oliveira AP, Pereira JA, Andrade PB, Valentão P, Seabra RM, Silva BM. Phenolic Profile of Cydonia oblonga Miller Leaves. Journal of agricultural and food chemistry. 2007;55(19):7926-30.
9. Sharma R, Joshi V, Rana J. Nutritional composition and processed products of quince (Cydonia oblonga Mill.). 2011.
10. Oliveira AP, Pereira JA, Andrade PB, Valentão P, Seabra RM, Silva BM. Organic acids composition of Cydonia oblonga Miller leaf. Food Chemistry. 2008;111(2):393-9.
11. Shinomiya F, Hamauzu Y, Kawahara T. Anti-allergic effect of a hot-water extract of quince (Cydonia oblonga). Bioscience, biotechnology, and biochemistry. 2009;73(8):1773-8.
12. Singha S, Townsend EC, Oberly GH. Relationship between calcium and agar on vitrification and shoot-tip necrosis of quince (Cydonia oblonga Mill.) shoots in vitro. Plant Cell, Tissue and Organ Culture. 1990;23(2):135-42.